Rewizja wewnętrzna kotła

Na podstawie  publikacji: Leszek Ziółkowski „Chemiczne czyszczenie kotłów – metodologia przygotowania i sposoby realizacji (cz. I), Chemiczne czyszczenie kotłów – metodologia przygotowania i sposoby realizacji (cz. II), Piece Przemysłowe Kotły VII-VIII/2012. Copyright © Marek Ziółkowski 2021.

Okresowo, co 3 lata, urządzenia podlegające UDT przechodzą rewizję wewnętrzną i próbę ciśnieniową. Niezależnie od tego, każdy użytkownik kotła i wytwornicy pary, może wnioskować do właściwego Biura/Oddziału UDT o wyrażenie zgody na wykonanie chemicznego czyszczenia urządzenia, w celu zmniejszenia straty kominowej. W tym celu wymagane jest (1) przeprowadzenie przez Inspektora UDT rewizji wewnętrznej. Przed rewizją urządzenie jest (2) wyłączane z eksploatacji, schładzane i opróżniane z wody; (3) wszystkie włazy rewizyjne i wyczystkowe są otwierane, a zawory na połączeniach rozłącznych (kołnierzowych) na rurze wodnej i odmulającej należy zdemontować, aby (4) sprawdzić drożność rur (zasilającej i odmulającej).

W trakcie prowadzonej przez inspektora UDT rewizji wewnętrznej określana jest (5) średnią grubość osadu do usunięcia (z powierzchni grzewczej i płaszcza) oraz (6) ilość osadu jaka odpadła od płomieniówek na dno kotła. Dokonując mechanicznego pobrania próbek należy określić grubość warstwy osadu oraz pole powierzchni, z jakiej zdjęto próbkę, co umożliwi po określeniu jej masy, obliczenie gęstości osadu [g/cm³]. Aby zapewnić próbki osadu zarówno do analizy chemicznej składu, jak też badań symulacyjnych, należy pozyskać ok. 100 ml kamienia.

W kotłach opłomkowych, gdzie osad powstaje w opłomce (na wewnętrznej powierzchni rury), w celu pobrania osadów z rury ekranowej, [1] odcina się tulejkę o długości ok. 100 cm w celu pobrania próbki osadu i zmierzenia suwmiarka jego grubości. Na zdjęciu [2] widać stan opłomki przed czyszczeniem, a na zdjęciu [3] stan tej samej opłomki po czyszczeniu. Po czyszczeniu w miejsce pobranej tulejki wspawuje się nowy fragment opłomki [4].

Odpryskujący osad przekazuje się do Centralnego Laboratorium Dozoru Technicznego do badania składu chemicznego. Następnie mierzy się grubość ścianek bez osadu i z różnicy określa grubość warstwy osadu na wewnętrznej powierzchni. W kotłach płomienicowo-płomieniówkowych [5] pobierana jest (odkuwana) z powierzchni grzewczej reprezentatywna próbka osadu.

Skład chemiczny i ilość kamienia (lub innych osadów) może być różny w różnych miejscach urządzenia

Dlatego próbki pobierane są w miejscach najbardziej obciążonych cieplnie, w kotłach wodnych i parowych z płomienicy i płomieniówek, możliwie najbliżej palnika, a w wytwornicach pary z wężownicy. Próbkę pobiera się mechanicznie, poprzez odkucie przecinakiem kawałka kamienie aż do powierzchni metalu [6]. Aby odkute fragmenty nie spadły na dno kotła, pod płomieniówkami należy podłożyć duży kawałek folii. Oczywiście niewskazane jest traktowanie jako próbek kawałków kamienia, które odpadły od płomieniówek i leżą na dnie walczaka. Jest to prosty, jeszcze nie wypalony, łatwousuwalny osady w formie twardszego mułu.

Poza pobraniem próbek kamienia, w trakcie rewizji dobrze jest określić jego szacunkową grubość w poszczególnych miejscach kotła, ponieważ zazwyczaj grubość osadu na płomienicy i płomieniówkach jest inna. Warto też w obecności Zleceniodawcy dokonać makroskopowej oceny osad, sprawdzić przełom, aby określić twardość kamienia i ewentualny układu poszczególnych warstw. Te jaśniejsze od strony płomieniówek mogą być wypalonym gipsem, a czarne fragmenty korozja pod osadową.

Część pobranej próbki (30 gram) wysyłana jest do Centralnego Laboratorium Dozoru Technicznego w Poznaniu, w celu wykonania (10) analizy składu chemicznego oraz (11) określenia jego gęstości. Koszt badania 1160 PLN ponosi Zleceniodawca; reszta próbki zostaje poddana przez zakład uprawniony dokładnym i czasochłonnym (12)laboratoryjnym próbom symulacyjnym (półtechnicznym) w celu (13) opracowania optymalnej w relacji koszt-efekt, a przede wszystkim skutecznej technologii chemicznego czyszczenia; na tej podstawie opracowuje się szczegółową (13) Instrukcję technologiczną chemicznego czyszczenia, która (14) uzgadnia się w CLDT. Koszt uzgodnienia 1160 PLN ponosi Zleceniodawca.

Podczas rewizji warto też określić warunki techniczne czyszczenia, w tym ustalić średnicę flansz zaworów, po zdemontowaniu których będą one wykorzystane do podłączenia instalacji pomocniczej, wymaganą średnicę i długość rozwijanych rurociągów, dostęp do gniazda 400 V 16A, wody wodociągowej o dużym napływie lub hydrantu p.poż. Koniecznie należy ustalić ze Zleceniodawcą sposób zagospodarowania zneutralizowanych roztworów poreakcyjnych.

Wbrew pozorom, dobrze przeprowadzona rewizja wewnętrzna to nie strata czasu, ale być może najważniejszy etap przygotowania czyszczenia, który zaowocuje sprawnym wyczyszczenie kotła dla uzyskania metalicznie czystej powierzchni grzewczej.

Może zainteresuje Cię również:

• Trawienie kotła po naprawie lub przed pierwszym uruchomieniem
• Rodzaje osadów do usunięcia
• Naprawy metodą chemicznego czyszczenia
• Wymagane próby półtechniczne (symulacyjne)
• Metodologia przygotowania i realizacja czyszczenia
• Rewizja wewnętrzna inspektora UDT dla oceny wykonania czyszczenia i potwierdzania sprawności urządzenia