Chemiczne czyszczenie instalacji wody lodowej

Pomimo obiegowej opinii że w instalacjach wody lodowej WL nie powstają osady, praktyka wielu wykonanych przeze mnie czyszczeń temu przeczy. W wyniku naturalnych zjawisk fizycznych i przemian chemicznych  z czasem i tu powstają osady eksploatacyjne w postaci kamienia wodnego. Dodatkowo, przy niskiej jakości wody, obok typowego osadu kamienia występują drożdże i grzyby. Tempo powstawania osadów zależy od wielu czynników, w tym od: (1) zastosowanych materiałów: skład chemiczny, właściwości; (2) poprawnego projektu i starannego wykonania instalacji: montaż, dobór metali, szczelność, geometria; (3) zrealizowanych czynności przygotowujących instalacje do eksploatacji: czyszczenie/trawienie, płukanie, właściwa izolacja; (4) rodzaju zastosowanego medium: właściwości fizyko-chemiczne, mikroorganizmy; (5) warunków eksploatacji: dostęp tlenu, temperatura, warunki pracy, wielkości przepływu i (6) innych czynników: naprężenie metali, różnice temperatur, mikroprądy.

Często w wyniku zaniedbań, w instalacjach WL zachodzą procesy korozyjne, a woda lodowa ze względu na dużą zawartość związków stałych, w skrajnych przypadkach przybiera postać zbliżoną do błota [1]. W wyniku dalszego postępującego procesu korozji, obok powstałego szlamu [2] powstaje ścier metaliczny [3], który szybko zatyka oczka filtrów siatkowych. Osady te, w wyniku zmniejszonego przepływu wody oraz działania grawitacji zalegają w najniżej położonych odcinkach zasyfonowanych [4]  oraz w zbyt długich, a przez to zwisających [5] wężykach łączących instalację WL z klimakonwektorami lub chłodnicami.

Wynika to z braku możliwości podgrzewania roztworu w wymienniku ciepła, co powoduje konieczność wydłużenia czasu cyrkulowania roztworów [6] [7], zwiększenia stężenia roztworów stosowanych preparatów, a niekiedy powtórzenie czyszczenia z zastosowaniem innego preparatu usuwającego złogi innej frakcji osadu.

Chemiczne czyszczenie instalacji WL polega na cyrkulacji odpowiedniego  roztworu czyszczącego wymuszanej pompą o dobranych parametrach: przepływie [m³/h] i wysokości podnoszenia [m]. Większa pompa wymaga jednak zastosowania rurociągów DN50 [8] podłączonych do instalacji w odpowiednim miejscu. Dzięki takiej cyrkulacji, powstające w wyniku reakcji chemicznej roztworu kwasu z osadem gazy, na bieżąco – wraz z napływającym do zbiornika zarobowego roztworem powracającym z instalacji –  ulatniają się do atmosfery, a odgazowany roztwór ponownie pompowany jest do instalacji. W sytuacji gdyby nie było cyrkulacji, powstałe gazy tworzyłyby duże bąble, które skutecznie wypychałyby roztwór z instalacji. W bąblach tych brak kontaktu roztworu czyszczącego z osadem, uniemożliwiałby jego usunięcie.

Ze względów praktycznych, każdorazowo przed złożeniem oferty obejmującej zakres pracy i czas trwania usługi, wymagany jest nasz przyjazd w celu przeprowadzenia na miejscu rekonesansu i oceny możliwości technicznych prac, a także warunków zabezpieczenia logistycznego. Ważną też kwestią jest możliwość odmulenia pionów i całej instalacji po czyszczeniu.