Chemiczne czyszczenie kotłów parowych opłomkowych OR
Czyszczenie kotłów parowych walczakowych
Chemiczne czyszczenie kotłów parowych opłomkowych jest skomplikowane i znacznie trudniejsze, niż w przypadku pozostałych typów kotłów. Wynika to najczęściej z charakteru powstałego kamienia kotłowego, który często jest znacznie twardszy i zawiera dużą ilość związków nieusuwalnych w kwasie. Z kolei ze względu na znacznie większy, w porównaniu do kotłów płomienicowo-płomieniówkowych, stosunek wielkości powierzchni ogrzewalnej do pojemności wodnej kotła, usunięcie osadu wymaga wykonania wielu cyrkulacji przy użyciu różnych środków, zarówno kwaśnych jak i zasadowych. Wówczas dokładne wypłukanie i odmulenie kotła przy zmianie odczynu pH roztworu nabiera większego znaczenia. Ponieważ niewypłukane odmulino spowodują wzajemną neutralizację kolejnego przygotowanego roztworu, co może obniżyć jego stężenie poniżej wartości wymaganej.
W przypadku znacznego zakamienianie kotła należy dokonać wycinka opłomki z kotła, określić pole zakamienionej powierzchni, średnią grubość osadu i pobrać reprezentatywną próbkę. Wysłanie części próbki do Centralnego Laboratorium Dozoru Technicznego umożliwi określenie jej składu chemicznego oraz procentowej ilości związków nieusuwalnych w kwasie 1:1. Z kolej wykonanie laboratoryjnych badań półtechnicznych umożliwi nam opracowanie optymalnej technologii chemicznej czyszczenia kotła.
Szczególnie niebezpiecznym zjawiskiem występującym podczas chemicznego czyszczenia kotłów opłomkowych jest wodór.
Stwarza on zagrożenie wybuchem w sytuacji, gdy obok czyszczonego kotła pracuje inny z rusztem węglowym. W takiej sytuacji niezbędne jest nie tylko dobre wietrzenie kotłowni, ale również wymóg zbudowania instalacji pomocniczej na zewnątrz kotłowni [4]. To jednak wymusza zastosowania bardzo długich rurociągów prowadzonych zawsze w dół. Dzięki temu ścier metaliczny z produktami korozji oraz szlam, które nie uległy całkowitemu rozpuszczeniu, nie spowodują zatykania rurociągów zasilających będących jednocześnie spustowymi, na zasyfonowanym odcinku.
Wymaga to także zastosowania pomp o znacznie większym przepływie, aby w opłomkach nie powstawały bąble gazowe, które mogłyby wypychać z kotła cyrklowane roztwory. Należy przy tym pamiętać, że w miejscach, gdzie zalega gaz, roztwór czyszczący jest wypychany w przeciwną stronę, a więc z powrotem w kierunku pompy, co powoduje jej zapowietrzenie. Ponadto w miejsca, gdzie nie dotrze roztwór, osad w ogóle nie jest rozpuszczany.
Dobrym rozwiązaniem stosowanym podczas czyszczenia kotłów opłomkowych, w których przed chemicznym czyszczeniem trudno jest wizualnie ocenić ilość zalegającego osadu kamienia kotłowego, jest zastosowanie wodomierza [5]. Umożliwia on pomiar pojemności wodnej kotła przed czyszczeniem. Różnica pojemności wodnej kotła podana przez producenta i zmierzona wodomierzem, daje objętość osadu. Po jej pomnożeniu przez gęstość osadu otrzymujemy masę osadu do usunięcia.
Kolejnym ważnym problemem do rozwiązania to duże ilości zanieczyszczeń stałych (szlamu, ścieru metalicznego i produktów korozji itp.), jakie powstają podczas chemicznego czyszczenia kotłów opłomkowych [6], które najczęściej zalegają na dnie ekranów. Aby uniknąć uszkodzenia pomp oraz uniemożliwić ponowne wprowadzanie zanieczyszczeń do kotła należy stosować zbiornik retencyjny z komorami separującym [7]. Z kolei duże ciśnienie w rurociągach powrotnych, ze względu na znaczną wysokość kotłów, wymaga stosowania atestowanych węży chemoodpornych, zabezpieczonych przed przeciekami podwójnymi opaskami zaciskowymi oraz stosowania pośrednich zaworów odcinających [8].
Z uwagi na posiadane wyposażenie, umiejętności oraz doświadczenie, mogę podjąć się usługi chemicznego czyszczenia kotła parowego opłomkowego OR-5, OR-10, OR-16.
Może zainteresuje Cię również:
